Art Nouveau en Art Déco zijn namen van stijlen, die nog steeds met elkaar verward worden. Machteld De Schrijver geeft tekst en uitleg bij deze nieuwe stijl, die bloeide tot 1940.
Art Déco, deze nieuwe stijlnaam werd uitgevonden in de jaren ’60, verwijst naar de belangrijke 'Internationale Tentoonstelling van Moderne Decoratieve en Industriële Kunsten’ in Parijs, georganiseerd tussen april en oktober 1925. Art Déco is zowel een vervolg als een reactie op Art Nouveau. Stijlen zijn niet los te koppelen van de tijd, waarin ze werden toegepast. Bepalend voor Art Déco waren allerlei veranderingen zoals o.a. de verdergaande industrialisatie, de technologische en sociale vooruitgang, het meer gaan reizen, archeologische ontdekkingen, een grotere vrijetijdsbesteding en nieuwe stijlen in de schilderkunst (fauvisme, kubisme en futurisme). Er kwam een voorkeur voor levendige en contrasterende kleuren, luxueuze en nieuwe materialen (chroom, roestvrij staal, allerlei kunststoffen), geometrische en gestroomljnde vormen, eenvoud en symmetrie, exotische ornamenten, enz. Deze stijl van de ‘ Roaring Twenties’ werd ook bekend voor de extravagantie, de glamour en het vertrouwen in een betere moderne wereld, een normale reactie na de armoede en de ontberingen van de eerste wereldoorlog en het moeilijke begin van de jaren ’20. Het gevolg: een ware bloeiperiode voor de architectuur, de decoratieve en toegepaste kunsten, de grafiek en de beeldende kunsten, mode en juwelen, muziek en de filmindustrie. Frankrijk (met Parijs) was het absolute gastland, maar ook elders ontwikkelden zich belangrijke centra, zoals New York, Miami Beach in Florida en Brussel. We staan ook stil bij de varianten van ‘Art Déco’, enkele technieken, markante figuren en belangrijke realisaties en herdenkingsexposities in onze Belgische hoofdstad.